Онцгой нөхцлийг дуудсан кодийг try блок эсхүл онцгой нөхцлийг боловсруулах catch блокгүй try..catch бүтцэд байршуулсан бол систем тохирох боловсруулагчийг дуудалтын стект хайна. Жишээ нь

try
{
    TestClass.Method1();
}
catch (DivideByZeroException ex)
{
    Console.WriteLine($"Main арга дахь catch : {ex.Message}");
}
finally
{
    Console.WriteLine("Main арга дахь finally блок");
}
Console.WriteLine("Main аргын төгсгөл");
 
class TestClass
{
    public static void Method1()
    {
        try
        {
            Method2();
        }
        catch (IndexOutOfRangeException ex)
        {
            Console.WriteLine($"Method1 аргын catch: {ex.Message}");
        }
        finally
        {
            Console.WriteLine("Method1 аргын finally блок");
        }
        Console.WriteLine("Method1 аргын төгсгөл");
    }
    static void Method2()
    {
        try
        {
            int x = 8;
            int y = x / 0;
        }
        finally
        {
            Console.WriteLine("Method2 аргын finally блок");
        }
        Console.WriteLine("Method2 аргын төгсгөл");
    }
}

кодийг авч үзье.

Модел-үзүүлбэр-контролер (model-view-controller) ухагдхуун 1970 оны сүүлээр гарч ирсэн. Энэ загвар Xerox PARC компаний Smalltalk төслийн үр дүн бөгөөд тухайн үедээ өмнө нь хийгдсэн байсан програмуудын хэрэглэгчийн графикийн интерфейсүүдийг зохион байгуулах хэлбэрээр гарч иржээ. Анхны MVC загварын зарим зүйлүүд Smalltalk төслийн дэлгэц, хэрэгслүүд гэх мэтийн тодорхой баримтлалтай холбоотой байсан ч илүү нэгдсэн ойлголтуудыг програмд ашиглаж байсан. Модел-үзүүлбэр-контролер паттерн веб програмчлалд маш сайн тохирдог тул ASP.NET фреймворкид загвар сайн хэрэглэгээг олсон. Гэхдээ бид энэ удаа хэвийг WPF -д ашиглахыг авч үзэх болно.
Хэвийг ерөнхийлөх талаас нь харвал бүтцийн MVC паттерн програмыг багаар бодоход 3 хэсэгт хуваана гэж ойлгож болно. Нэрнээсээ ч загвар програмыг Модел, Үзүүлбэр, Контролер гэсэн хэсгүүдэд хуваах нь харагдана.

Заримдаа програмийн ажиллагааны явцад урьдчилан тооцоход хэцүү эсхүл бүр боломжгүй алдаанууд гардаг. Жишээ нь сүлжээгээр файл дамжуулалт хийж байтал гэнэт сүлжээний холболт тасрах тохиолдол гарч болно. Ийм нөхцөл байдлыг exception буюу онцгой нөхцөл гэж нэрлэдэг. C# хэл ийм нөхцөл байдлын боловсруулалтыг хийх боломжийг боловсруулагчдад олгодог. Хэлэнд үүнд зориулагдсан try...catch...finally бүтэц бий.

try
{
     
}
catch
{
     
}
finally
{
     
}

try...catch..finally бүтцийг ашиглахад эхлээд try блокийн бүх командууд биелэгдэнэ. Блокт онцгой нөхцөл /exception/ үүсээгүй бол түүний дараа finally блок ажиллаад try...catch..finally бүтэц ажиллагаагаа дуусгана.

Тодорхой нөхцөлд жишээ нь тоог тэгд хуваах гэх мэт тохиолдолд систем өөрөө онцгой нөхцлийн генерацийг хийдэг. Гэхдээ C# хэл throw оператороор онцгой нөхцлийг гараар үүсгэх боломжийг олгодог. Өөрөөр хэлбэл throw оператороор бид өөрсдөө онцгой нөхцлийг үүсгэн түүнийг програмийн ажиллагааны үед дуудаж болно гэсэн үг.