Удамшуулалтад суурь классаас өвлөн ирсэн аргын ажиллагааг удамшсан класст өөрчлөх хэрэгцээ ихээр гардаг. Энэ тохиолдолд удамшсан класст суурь классийн арга, шинжүүдийг дахин тодорхойлж болдог.
Удамшсан класст дахин тодорхойлж болох арга, шинжүүдийг суурь класст virtual модификатороор тэмдэглэнэ. Ийм арга, шинжүүдийг виртуал гэж нэрлэдэг. Удамшсан класст эдгээр аргуудыг дахин тодорхойлохдоо override модификаторийг ашиглана.

C# нь хатуу төрөлжилттэй хэл тул програмийн кодод ашиглагдаж буй бүх хувьсагчдийн төрлийг заавал тодорхойлосон байх шаардлагатай. Энд төрлүүдийн хувиргалт ухагдхуун маш чухал үүрэгтэй. Төлвүүдийн хөрвүүлэлтийн логикийг ойлгоогүйгээс үүдэн програмийн ажиллагааны явцад алдаа гарах явдал цөөнгүйн дээр ийм төрлийн алдааг илрүүлэхэд нилээд хүндрэл үүсэх талтай. Иймд хэлний онцлогийг зөв ойлгон эзэмшихийг зөвлөе.
Бид Суурь өгөгдлийн төрлүүдийн хөрвүүлэлт хичээлд энгийн төрлүүдийн обьектийн хувиргалтыг үзсэн. Одоо классийн обьектуудын хувиргалтыг авч үзье.

Загварчлалын зарчмуудын нэгээр классуудын багцуудыг үүсгэхдээ тэдгээрийн тодорхой хэрэгжүүлэлтийн бус харин интерфейсүүдийн түвшинд загварчлах хэрэгтэй гэж үздэг. Энэ тохиолдолд интерфейс гэдэгт зөвхөн interface гэсэн түлхүүр үгээр тодорхойлогдсон C# хэлний төрлийг ойлгохоос гадна ямар нэгэн тодорхой хэрэгжүүлэлт байхгүй функционал боломжуудын тодорхойлолтыг ойлгох хэрэгтэй. Өөрөөр хэлбэл энэхүү тодорхойлолтод интерфейсүүд болон тодорхой хэрэгжүүлэлт байхгүй абстракт аргуудтай байж болох абстракт классууд ч хамрагдсан гэсэн үг.

Удамшилт (inheritance) бол ОХП -ийн үндсэн ойлголтуудын нэг. Удамшилтаар нэг класс өөр классийн ажиллагаануудыг өвлөх /дамжуулан авах/ боломж бүрддэг. Бидэнд хүнийг тодорхойлох

class Person
{
    private string _name = "";
 
    public string Name
    {
        get { return _name; }
        set { _name = value; }
    }
    public void Print()
    {
        Console.WriteLine(Name);
    }
}

Person класс байлаа гэе. Гэтэл бидэнд компаний ажилтанг тодорхойлох Employee класс хэрэгтэй боллоо гэж үзье. Компаний ажилтан хүн учраас Employee класс Person классийн хийдэг үйлдлүүдийг хийх болно.

Хэвүүдийг /паттерн/ судлахын өмнө обьект хоорондын үндсэн харилцааг ойлгосон байх нь асуудлын ухагдхуун хоорондын холбоог ойлгон тэдгээрийг хэвүүдэд ашиглахад танд туслана. Обьект хоорондын харилцаанаас удамшилт /inheritance/ , хэрэгжүүлэлт /implementation/, ассоциац /association/, композиц /composition/, агрегац /aggregation/ гэсэн үндсэн харилцаануудыг онцолж болно.

Төрөл бүрийн класс, структуруудад хуурамч нэрийг /төлөөлөх нэр/ өгөөд дараа нь програмд төрлийн нэрийн оронд төлөөлөх нэрийг ашиглаж болно. Жишээ нь консолд мөр гаргах Console.WriteLine() аргын Console класст төлөөлөх нэрийг

using printer = System.Console;

printer.WriteLine("Монгол улс");
printer.WriteLine("Улаанбаатар хот");

өгч болно.

Хичээлээр анх IBM боловсруулан гаргасан Model View Presenter (MVP) - хэвийн талаар үзнэ. MVP нь MVC загвараас үүдэлтэй боловч програмын зохион байгуулалт талаасаа нилээд өөр хандлагатай. MVP паттерн MVC -г бодвол үзүүлбэр моделтой нягт холбоогүй байдаг онцлогтой. Доор зурагт MVP хэвийн бүтцийг харууллаа.

Зургаас харахад контролерын оронд Presenter орж ирэн хэрэглэгчийн оруулсан өгөгдлийн шилжилт, загварын өөрчлөлтийг үзүүлбэрт тусгах үүргийг хариуцах болсон нь харагдана.

Програмчлалын C# хэл хатуу төрөлжилттэй тул өгөгдөлтэй ажиллах үед null утга асуудал үүсгэх тохиолдол их. Үүнийг тооцолгүй бичигдсэн код бүр ажлын /production/ хувилбараар ажиллаж байхдаа алдаа өгөх тал бий. Кодийн тестийг хийхдээ тухайн хувьсагчид null утга олгогдох тохиолдолыг тооцохгүй байх нь ийм асуудал гарах үндсэн шалтгаан хэдий ч кодлогч энэ талаар өөрөө бодон кодлох хэрэгтэй.   

null -ийн шалгалт. Null guard /хамгаалагч/

Коддоо null утга авдаг өөрөөр хэлбэл nullable төрлийн хувьсагч болон параметрүүд ашиглах болбол NullReferenceException алдаа гарахаас сэргийлэн null -ийг шалгах хэрэгтэй. Жишээ нь

void PrintUpper(string? text)
{
    if (text!=null)
    {
        Console.WriteLine(text.ToUpper());
    }    
}

Дээрх кодод text параметр null -тэй тэнцүү биш бол мөрийн тэмдэгтүүдийг том үсэг болгох ToUpper() аргыг дуудна.

Модел-үзүүлбэр-контролер (model-view-controller) ухагдхуун 1970 оны сүүлээр гарч ирсэн. Энэ загвар Xerox PARC компаний Smalltalk төслийн үр дүн бөгөөд тухайн үедээ өмнө нь хийгдсэн байсан програмуудын хэрэглэгчийн графикийн интерфейсүүдийг зохион байгуулах хэлбэрээр гарч иржээ. Анхны MVC загварын зарим зүйлүүд Smalltalk төслийн дэлгэц, хэрэгслүүд гэх мэтийн тодорхой баримтлалтай холбоотой байсан ч илүү нэгдсэн ойлголтуудыг програмд ашиглаж байсан. Модел-үзүүлбэр-контролер паттерн веб програмчлалд маш сайн тохирдог тул ASP.NET фреймворкид загвар сайн хэрэглэгээг олсон. Гэхдээ бид энэ удаа хэвийг WPF -д ашиглахыг авч үзэх болно.
Хэвийг ерөнхийлөх талаас нь харвал бүтцийн MVC паттерн програмыг багаар бодоход 3 хэсэгт хуваана гэж ойлгож болно. Нэрнээсээ ч загвар програмыг Модел, Үзүүлбэр, Контролер гэсэн хэсгүүдэд хуваах нь харагдана.

Утгатай төрлийн хувьсагч болон параметрүүдэд null утгыг шууд олгож болдоггүйгээрээ холбоосын төрлөөс ялгаатай. Гэсэн хэдий ч утгатай төрлийн хувьсагч болон параметрүүдэд null утгыг олгох шаардлага гардаг. Жишээ нь өгөгдлийн сангаас тоон утга ирнэ гэсэн хүлээлттэй байтал өгөгдлийн сангийн талбар утгагүй байх. Өөрөөр хэлбэл өгөгдлийн санд утга байвал тоо үгүй бол null ирнэ гэсэн үг.